Droga Światła

 

Droga Światła (Via Lucis), zwana też Paschalną Drogą Światła i Słowa, jest nabożeństwem nowym, odprawianym głównie w okresie wielkanocnym. Stanowi niejako odpowiednik wielkopostnej Drogi Krzyżowej (Via Crucis) i, tak jak ona, składa się z czternastu stacji. polega na rozważaniu wydarzeń opisanych w biblii od zmartwychwstania Pana Jezusa aż do Jego wniebowstąpienia i zesłania Ducha Świętego. Nabożeństwo ma formę procesji do poszczególnych stacji, na przedzie której niesiony jest krzyż ze stułą, a uczestnicy niosą zapalone od Paschału świece. W 2002 r. Droga Światła została oficjalnie zatwierdzona przez Kongregację ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. Do jej rozwoju przyczynił się List apostolski Novo millennio ineunte Jana Pawła II. Papież napisał w nim m.in.: „Kontemplacja oblicza Chrystusa nie może zatrzymać się na wizerunku Ukrzyżowanego. Chrystus jest Zmartwychwstałym! Gdyby tak nie było, próżne byłoby nasze przepowiadanie i próżna nasza wiara (por. 1 Kor 15,14)” (nr 28). W ten sposób bł. Jan Paweł II staje przed nami jako świadek Zmartwychwstałego. Dlatego podstawą naszego nabożeństwa Drogi Światła będą fragmenty homilii, encyklik, orędzi oraz innych jego wypowiedzi. Niech jego doświadczenie spotkania ze Zmartwychwstałym wzbudzi w nas pragnienie przebycia, wraz z Apostołami, drogi od rozczarowania i zniechęcenia z powodu męki i śmierci Chrystusa, do radości z Jego zmartwychwstania i zesłania Ducha Świętego. Niech towarzyszenie Panu chwały, Światłości świata, kontemplacja Jego oblicza i chwalebnych ran wzmacnia naszą wiarę w tajemnicę Odkupienia, a przyjęcie darów Ducha Świętego napełnia nas odwagą do głoszenia Ewangelii i podążania drogą świętości w naszym codziennym życiu.